Zondag 8 oktober 2022 ben ik uitgenodigd voor de 40 jarige reünie van mijn verpleegkunde opleidingsklas, Garcillesepthospices’82.
Met 3 jongens en 18 meisjes zijn we 1 september 1982 gestart met de inservice A opleiding in het Maasziekenhuis te Boxmeer.
Tijdens de preklinische periode oefenen wij op elkaar verpleegkundige handelingen. Zo oefen ik injecteren in de arm van vriendin Ine. Zonder dat zij aarzelt mag ik haar prikken.
Vanaf de eerste dag dat wij elkaar in de verpleegstersflat letterlijk tegen het lijf lopen, zijn we vriendinnen. We wonen met alle leerlingen in de ‘verpleegstersflat’, de mannen wel op een andere etage:-)
Jarenlang delen we lief en leed, vooral over ons mooie werk in de zorg.
Ik ben dankbaar voor vriendin Ine en lieve familie en vrienden in mijn leven. Mensen die mij steunen, welke keuzes ik ook maak. Mensen die de discussie met me aangaan wanneer we anders over iets denken. Mij niet loslaten maar omarmen wanneer ik vanuit oud zeer reageer. Mensen die mij zien zoals ik ben, ongeacht welke rol ik speel, masker ik opzet of functie ik bekleed.
Ik word blij wanneer bij een weerzien geen voorwaarden worden gesteld, terwijl we innerlijk en uiterlijk blijven veranderen. Liefdevol contact maken en niet te voorzichtig met elkaar omgaan. Elkaar kennen en aanvoelen, is weten dat we af en toe een ‘prikkie’ kunnen krijgen. Durven voelen en weten dat het goed bedoelt is, daar leer ik van. Dit zijn ‘prikkies’ waar ik beter van word!